Tekster: Arckanum. Kununger Af Bæn Diupeste Natur.

Ginom ener skogher undir granar, in ir A?A¦n diupe skoghern
Et fA¦lt sva upin mA¦A? ener lagher ok myrkr dimba hbila A?A¦r
Ginom A?A¦n myrke skoghern ener stigher gangar
A?A¦n gangr ir skoghem sva storvurdhin flammas op af fakkla
Blotter sprakandet fran fakklan hA?rs, A?A¦r iagh gangar
Fakklan min nu brA¦nna sin sizter flamma
Hvern min bA¦gher visa ginom A?A¦tta skoghsland Myrkr, svarter sum naten
bestar fastr A?A¦r A¦r lius

Iagh kA¦nna ener vinder mik smekia, ener tom vinder
Ener kolin vinder sum nu brA¦nna min hu
Ir ener storvurdhin skogher, thyster ir ener sang af manen
Natliker hvila yvir A?A¦t myrke Svea Riket
Slutet iagh sear af fA¦rb min, ener svarter skipnadher
Ener gaba til trulmaA?er


Skipnadher af skugger krezar yvir marder
Skoghern fylls mA¦A? trul ok grymberhet, til fyllest
Liuset forsvann in ir A?A¦n diupe skoghern sum nu A¦ro dA?A?er A?u skulu dA?ia
-Pan A?u store tronan A?in, kununger af A?A¦n diupeste natur
HA¦rra yvir skoghers lif, A?u A?A¦n bevingade skipnadher
Pan FA?rde mik til A?A¦nna skogher
Pan mik bringa til A?A¦tta hA¦rravA¦lde
Pan, FA?r mik til ynnist dit
Til A?in krypta, alder ynnist natur dA?dh