Tekster: Bläck Fööss. Fescher's Köbes.

:
De Fescher's lavten em hellije Kolle
et wor'en Familich vun ech kolscher Art.
Mer schreff de Zick su kootvor Elfhundert
et Levve trof se hatt.

D'r Vatter dat wor d'r Fescher's Bates
hatt drei stolze Scheffe, wor Handelshar.
Ha fuhr vun Kolle bes Engeland un Holland,
sing Fuhre tonneschwer.

Singe altste Son dat wor d'r Kobes,
fur da hatt da Bates e Frachscheff jebaut.
Domet wor da Kobes en Holland jewase
beim Keetje, dat wor sing Braut.

Ha wor jung un stolz, hatt e Hatz,
standhaff un nit bang,
ha wor 'ne kolsche Fetz.

Ha wor jrad doheim, do braat im d'r Stadtvogt
vum Erzbischof Anno e Schrieve vorbei.
Si Frachscheff sollt d'r Kobes im jewe,
su einfach, als wor nix dobei.

D'r Kobes saat: Su lang wie ich levve
kritt ehr et nit, dozo hat ehr kei Rach.
Un die Kolsche, die dovun hote, die saaten:
D'r Kobes da hat Rach.

D'r Erzbischof Anno sprung fa? us dem Wobche,
ha brollte: He driev d'r Duvel si Spill.
Ha dat vun d'r Kanzel janz Kolle usschange,
dat wor dann denne Kolsche zo vill.

Em Nu hatt sich dat wie e Fur romjesproche,
Kolle da Kolsche hee? jetz die Parol.
Erus met dam Kradefoosch us Schwobe
schmie?t en vum Bischofsstohl.

Doch als se de Dur vum Dom objebroche,
do wor da Anno allt langs durch de Kood.
Ha hatt sich durch e Pozje verkroche,
die Kolsche, die kochten vor Wot.

Se daten ehr Wot an denne uslo?e,
die jrad op Besok beim Anno jewas.
D'r Fescher's Kobes, da wollt' se beruhije
un reef laut: Hot op met dam Dre?.

Ha wor jung un stolz, hatt e Hatz,
standhaff un nit bang,
ha wor 'ne kolsche Fetz.

D'r Kobes, da die Kolsche jefoht hatt,
da wod jetz en janz Kolle jefiert.
Doch uwer Naach, do kom d'r Anno
met Soldner anmarschiert.

Ha wollt zwar verjewe, doch sing Soldate
han einfach koote fuffzehn jemaat,
se han och da Kobes zesammejeschlage
un han in dann en Kette jelat.

Sing Mamm die jing beim Anno dann bedde
un sat: Leeve Foosch, verschont minge Jung.
Ehr kritt unser Scheff un all unser Jrosche
doch jewt mer minge Jung.

Denn ha is jung un stolz, hatt e Hatz,
standhaff un nit bang,
ha is 'ne kolsche Fetz.

De Anklach wod vurjelese
un dann passeete wat keiner verstund,
se daten dam Kobes et Augeleech nemme,
en letzte Tron em Aug' im stund.

Dem Papp un d'r Mamm es et Hatz fa? jebroche,
ehr Siel wod ze Stein vor Troor un vor Ping,
blotrut stund de Sonn uwer Kolle,
d'r Kobes, da kunnt se nit sin.

Ha wor jung un stolz, hatt e Hatz,
standhaff un nit bang,
ha wor 'ne kolsche Fetz.