Tekster: Gá¥te. Skrá¸Mt.

Da?rin' skrik pa? rusta?t hengslo'
Skra?mton' ansa' ingor stengslo'
Huska' kring pa? sval og gang.
Held meg vakja natta lang.

Medt i ma?rkrat' mednattstime,
kjem sa? lja?s ei ma?nestripe.
Kalde, kvite beingrindsknokar
kra?kje' seg i hop i krokar,

vender seg fra? augom mine,
gja?mme daudmanns-grinda sine.
a?, eg veit da kven du er!
Du som eingong budde her.

Du som a?tte gard og grund.
Du som sleit di sjel isund.
For med mannedrap og svik?
Laug og svor og gja?mte lik?

Kvifor dreg du med deg fa?lgje?
Treng du hjelp te' noko da?lgje?
Kor er han du vart a? med?
Ska han alder gje deg fred?

Tung vert straffa di a? li'e.
Gang att her i alle ti'e.
Tra? i ring i blodut far.
Sja? deg sja?l som den du var.